K jak Kurator | wykład Milady Ślizińskiej

Tegoroczną Złotą Palmę w Cannes zdobył film The Square w reżyserii Rubena Östlunda. Obraz, którego głównym bohaterem jest dyrektor muzeum sztuki współczesnej, w ironiczny sposób przedstawia świat sztuki „od kuchni”, a czyni to żonglując różnymi, mniej lub bardziej trafnymi, wyobrażeniami na jego temat. W świecie tym niewątpliwie kluczową rolę — w filmie uosobioną m.in. przez dyrektora — pełni kurator(ka). O kuratorach zwykle wiadomo jednak niewiele, kryją się bowiem w cieniu swoich wystaw i ukazanych na nich dzieł. Kim są? Na czym polega ich zadanie? Jakie kompetencje są im potrzebne? Jak siebie postrzegają? O tych kwestiach i podobnych będzie mówić na najbliższym spotkaniu zaproszony gość —Milada Ślizińska, jedna z najważniejszych polskich kuratorek sztuki współczesnej.

Wydarzenie w ramach cyklu „Filozoficzne abecadło sztuki współczesnej”.
wstęp wolny, sala multimedialna (wejście od ul. Burschego)

Milada Ślizińska — historyczka sztuki, kuratorka. W latach 1972–1987 pracowała w Galerii Foksal, od roku 1990 do 2011 była głównym kuratorem programu wystaw międzynarodowych w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Kuratorka wielu wystaw, w tym m.in. Jenny Holzer, Josepha Kosutha i Ilyi Kabakova, Cindy Sherman, Gerharda Richtera, Pipilotti Rist, Nan Goldin, Christiana Boltanskiego, Kary Walker, Krzysztofa Wodiczko oraz Leona Tarasewicza. Wykładała m. in. w Royal College of Art, Pratt Institute, Columbia University i Bard College. Obecnie wykłada na Akademii Sztuk Pięknych i Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie.

Filozoficzne abecadło sztuki współczesnej to zajęcia poświęcone omówieniu najważniejszych pojęć związanych ze sztuką współczesną — jej historią i zagadnieniami teoretycznymi — na modłę filozoficznego „abecadła”. Jednak nie po to, by nadmiernie upraszczać pewne problemy, lecz by krytycznie im się przyjrzeć i obronić teorię sztuki współczesnej przed zarzutem „bzdurności”, niezrozumiałości czy jałowości. Nie wydaje się bowiem, aby rację miał Barnett Newman, kiedy stwierdził, że estetyka ma się tak do malarstwa, jak ornitologia do ptaków. Przyjęta przez nas formuła, owocująca celowo arbitralnym wyborem problematyki, pozwoli nam skupić się na analizie poszczególnych pojęć, zadać pytania o ich użyteczność, zakres ich stosowalności oraz na przykładach zbadać, jak pozwalają one uchwycić pewne aspekty współczesnej praktyki artystycznej i doświadczenia sztuki. Dodatkowo postaramy się pokazać, że niektóre współczesne problemy mają charakter ponadhistoryczny i jako takie definiują w znacznej mierze fenomen sztuki.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: wykład