Otwarcie wystawy "Inny Trans-Atlantyk"

[Please scroll down for English version]

Wystawa poświęcona jest momentowi w okresie powojennym, kiedy to artyści Europy Wschodniej i Ameryki Łacińskiej ulegli wspólnemu entuzjazmowi wobec sztuki kinetycznej i op-artu. Stanowiło to rodzaj alternatywy i wyzwania dla północnoatlantyckiego mainstreamu: osi łączącej Paryż, Londyn oraz Nowy Jork i wytwarzane przez nie kolejne trendy od abstrakcyjnego ekspresjonizmu, przez pop-art, minimalizm, aż po konceptualizm. W tym samym czasie, w cieniu tych mód zaczęły pojawiać się alternatywne osie łączące Warszawę, Budapeszt, Zagrzeb, Bukareszt, Moskwę, Buenos Aires, Caracas, Rio de Janeiro i São Paulo. Były to sieci praktyk artystycznych poświęcone zupełnie odmiennym zagadnieniom estetycznym i sytuujące się wobec wspólnych doświadczeń politycznych i ekonomicznych.

Rozkwitające tam sztuka kinetyczna i op-art to znak fascynacji ruchem – jego efektami, estetyką, możliwościami tworzenia nowych, interaktywnych relacji z publicznością. Ruchome realizacje, tworzone często w interdyscyplinarnych zespołach łączących artystów, naukowców i inżynierów, bardziej niż mistrzowskimi, gotowymi obiektami przedstawianymi publiczności do podziwiania, były dla swoich odbiorców – zarówno w muzeach, jak i w przestrzeni publicznej – rodzajem otwartej propozycji. Zdecentrowane, nieosadzone i ciągle zmieniające swoje parametry stanowiły rodzaj eksperymentu artystycznego z szerokimi konotacjami utopii społecznej i politycznej.

Sztuka kinetyczna i op-art tworzone przez artystów w Europie Wschodniej i Ameryce Łacińskiej w tym specyficznym okresie wyrażały z jednej strony świat chwiejnej równowagi, z drugiej zaś, przez fascynację nauką, nowymi technologiami i cybernetyką – rozbudzały nadzieje na przyszłość.

Na wystawie "Inny Trans-Atlantyk. Sztuka kinetyczna i op-art w Europie Wschodniej i Ameryce Łacińskiej w latach 50. – 70." prezentujemy prace ponad trzydziestu artystów i grup artystycznych z obu stron Atlantyku, będące znakiem wspólnych zainteresowań i intuicji. Skupiając się na twórczości, która porzucała statyczność obiektów i ustalone, klasyczne podziały, jasno określające miejsce twórcy, obiektu i widza, wystawa ta jest próbą przeczytania historii sztuki powojennej na nowo i z innej, marginalizowanej dotąd perspektywy. Jako taka, stawia pytanie o to, czy ten porzucony i nie do końca wykorzystany potencjał sztuki kinetycznej może być czekającym na swoje „teraz” narzędziem do rozumienia otaczającego nas świata – w kontekście zglobalizowanej rzeczywistości, ale też permanentnego ruchu jednostek i mas coraz mniej związanych z jednym miejscem, językiem, tożsamością – i aktywnego tworzenia nowych dlań przyszłości.

Na wystawie zaprezentowane zostaną prace ponad trzydziestu artystów i grup artystycznych z obu stron Atlantyku, będące znakiem wspólnych zainteresowań i intuicji. Ważnym elementem wystawy będą również unikatowe materiały archiwalne. Ekspozycji towarzyszy publikacja w języku angielskim zbierająca teksty wygłoszone w ramach międzynarodowej konferencji "Inny Transatlantyk. Sztuka kinetyczna i op-art w Europie Wschodniej i Ameryce Łacińskiej" zorganizowanej w Warszawie w 2016 roku.

Wystawa i konferencja przygotowane zostały przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie we współpracy z Muzeum Sztuki Współczesnej Garaż w Moskwie.

Artyści:
Vladimir Akulinin, Vojin Bakić, Martha Boto, Feliza Bursztyn, Lygia Clark, Carlos Cruz-Diez, Milan Dobeš, Dvizhenie Group, Wojciech Fangor, Constantin Flondor, Vladimir Galkin, Gego (Gertrud Louise Goldschmidt), Oskar Hansen, Francisco Infante, Jerzy Jarnuszkiewicz, Julije Knifer, Vyacheslav Koleychuk, Gyula Košice, Grzegorz Kowalski, Vlado Krist, Julio Le Parc, Almir da Silva Mavignier, Vera Molnar, Lev Nussberg, Hélio Oiticica, Abraham Palatnik, Andrzej Pawłowski, Grupa Prometeusz, Ivan Picelj, Ludmiła Popiel, Vjenceslav Richter, Jerzy Rosołowicz, Mira Schendel, Nicholas Schöffer, Sigma Group, Jesus Rafael Soto, Aleksandr Srnec, Henryk Stażewski, Zdeněk Sýkora, Victor Vasarely, Magdalena Więcek, Ryszard Winiarski.

Otwarcie wystawy: 17 listopada godz. 19:00
Wystawa: 17 listopada 2017 – 11 lutego 2018
Współorganizatorzy wystawy: Muzeum Sztuki Współczesnej Garaż w Moskwie; SESC São Paulo
Partnerzy wystawy: Instytut Adama Mickiewicza, Monoskop, Galeria Nara Roesler

***

"The Other Trans-Atlantic. Kinetic and Op Art in Eastern Europe and Latin America 1950s – 1970s" examines a brief yet historically significant moment in the post-war era during which artists from Eastern Europe and Latin America cultivated a shared enthusiasm for Kinetic and Op art.

This trend represented both an alternative and a challenge to the critical consensus of mainstream Northern-Atlantic art production: while in the established art centers of Paris, London and New York, abstract expressionism, informel and lyrical abstraction reigned supreme, another art history was being written linking the hubs of Warsaw, Budapest, Zagreb, Bucharest and Moscow together with Buenos Aires, Caracas, Rio de Janeiro and São Paulo. Here arose a network of artistic practices dedicated to an entirely different set of aesthetic questions situated in relation to various shared political and economic realities.

The blossoming of Kinetic art and Op art in those regions was, among others, a manifestation of a fascination with movement – its aesthetic effects and the dynamic opportunities it generated to create new, interactive relations with audiences. These mobile and/or mobilizing objects were frequently created by multidisciplinary teams joining artists together with scientists and engineers, and were rarely conceived as finished masterpieces to be admired by a disinterested beholder but, rather, to be displayed in museums and public spaces as an open invitation to audience interaction and participation. Uncentered, unattached and featuring constantly evolving parameters, these objects were primarily artistic experiments that expressed an earnest belief in the utopian power of art at a precise time when the West’s reigning art ideology had definitively abandoned the idea of utopia as such. In contrast, the South American and Eastern European movements’ fascination with science, new technologies and cybernetics symbolized a continued commitment to building a better future through art.

The exhibition presents works by more than 30 artists and artistic groups from both sides of the Atlantic Ocean, which provide evidence of common interests and intuitions. The exhibition also includes unique archival materials. An English-language collection of texts presented at The Other Transatlantic. Kinetic and Op art in Eastern Europe and Latin America, a conference organized in Warsaw in 2016, will be published on the occasion of the exhibition.

The exhibition and conference were organized by the Museum of Modern Art in Warsaw in collaboration with the Garage Museum of Contemporary Art in Moscow.

Artists:
Vladimir Akulinin, Martha Boto, Feliza Bursztyn, Lygia Clark, Carlos Cruz-Diez, Milan Dobeš, Dvizhenie Group, Wojciech Fangor, Constantin Flondor, Vladimir Galkin, Gego, Francisco Infante, Prometheus Group, Jerzy Jarnuszkiewicz, Julije Knifer, Vyacheslav Koleychuk, Gyula Košice, Grzegorz Kowalski, Julio Le Parc, Almir da Silva Mavignier, Vera Molnar, Lev Nussberg, Hélio Oiticica, Abraham Palatnik, Andrzej Pawłowski, Ivan Picelj, Ludmiła Popiel, Vjenceslav Richter, Jerzy Rosołowicz, Mira Schendel, Nicholas Schöffer, Sigma Group, Jesus Rafael Soto, Aleksandr Srnec, Henryk Stażewski, Zdeněk Sýkora, Victor Vasarely, Magdalena Więcek, Ryszard Winiarski.

Exhibition available to the public until February 11th, 2018
Exhibition co-organizers: Garage Museum of Contemporary Art, Moscow; SESC São Paulo
Exhibition partners: Adama Mickiewicz Institute, Monoskop, Galeria Nara Roesler
Museum of Modern Art in Warsaw is financed with funds from: Ministry of Culture and National Heritage of the Republic of Poland and the City of Warsaw

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: wystawa po angielsku